Voor veel jongeren is het een droom om de wereld rond te reizen. Maar aan een leven van reizen zit ook een prijskaartje vast. Daarom komt het vaak voor dat deze droom op een laag pitje wordt gezet. Na de scholing volgt vaak al snel een vaste baan, een huwelijk en kinderen. Dat maakt een leven vol reizen nog moeilijker. Veel mensen nemen tegen deze tijd dan ook genoegen met een vakantie naar de camping in Frankrijk voor twee weken één keer in het jaar. Maar er is ook een groepje bij wie het blijft kriebelen…
Waar wacht je op?
Dit is een vraag die ik vaak aan mensen van mijn leeftijd stel. Vaak is het antwoord: geld. Hoeveel geld is genoeg? Je kan ook werken tijdens het reizen. Sterker nog, als je hier een levensstijl van wilt maken, zul je wel moeten. Anders is het gewoon een vakantie en zo komt niemand rond. Je kan als je nog onder een bepaalde leeftijd bent voor veel landen een werkvisum aanvragen. Met zo’n visum ben je bevoegd om maandenlang te werken in dat land. Ook kan je online werk zoeken. Dit werk kan je overal en altijd doen. Vaak wachten we tot het perfecte moment daar is, maar dat bestaat niet. Je moet het er zelf naar maken. Sparen is belangrijk maar op een gegeven moment moet je toch de uitdaging aangaan. Maak je wens om te reizen je prioriteit en ga ervoor. Alles zal dan vanzelf op zijn plek vallen.
Je bent nooit te oud
Zelfs als je op een leeftijd zit die als ‘oud’ kan worden ervaren, hoeft dat nog geen reden te zijn om je tegen te laten houden. Goed, met wat jaartjes extra moet je opletten dat je genoeg comfort vindt in je reizen. Zo kan je zeggen: Ik wil een goede rollator kopen voor op reis. Dit is een goed hulpmiddel voor lange wandelingen en voor een extra bedrag kan hij overal mee naar toe.
Het klinkt misschien wat cru maar we gaan allemaal dood, we kunnen het niet ontlopen. Het gaat om wat we hier met onze tijd doen. Laten we alles eruit halen wat erin zit om onszelf en anderen gelukkig te maken. Er zijn immers honderden soorten verschillende reizen. Van cruises tot backpack avonturen. Ik denk dat ik met zekerheid wel kan zeggen dat er voor iedereen wel wat bijzit. Misschien, als iedereen wat meer uit zijn eigen comfortzone kwam, zouden we onze wereld meer appreciëren en er beter voor zorgen.